ส่งดวงใจ ใจรัก ถักทอฝัน
ยังรอวัน วันคืนชื่นเสมอ
อักษรถ้อย ถ้อยถาม ความถึงเธอ
อย่าพลั้งเผลอ เผลอไผล เมื่อไกลกัน
อย่าลืมวัน วันที่ มีเราสอง
ร่วมร้อยกรอง กรองคำ นำสร้างสรรค์
ให้ละโศก โศกทิ้ง ทุกสิ่งอัน
ยังจำมั่น มั่นคง ตรงสายใย
ทั้งน้องพี่ พี่น้อง มองเมียงอยู่
ถามไถ่ดู ดูด้วย ช่วยขานไข
ทุกข์หรือสุข สุขชื่น รื่นฤทัย
หรือปวดร้าว ร้าวใจ ให้กังวล....
"สุนันยา"
ยังรอวัน วันคืนชื่นเสมอ
อักษรถ้อย ถ้อยถาม ความถึงเธอ
อย่าพลั้งเผลอ เผลอไผล เมื่อไกลกัน
อย่าลืมวัน วันที่ มีเราสอง
ร่วมร้อยกรอง กรองคำ นำสร้างสรรค์
ให้ละโศก โศกทิ้ง ทุกสิ่งอัน
ยังจำมั่น มั่นคง ตรงสายใย
ทั้งน้องพี่ พี่น้อง มองเมียงอยู่
ถามไถ่ดู ดูด้วย ช่วยขานไข
ทุกข์หรือสุข สุขชื่น รื่นฤทัย
หรือปวดร้าว ร้าวใจ ให้กังวล....
"สุนันยา"
ถึงดวงใจ ใจพี่ ที่ห่วงหา
น้องเอ่ยลา ลาลับ กลับแห่งหน
สร้างเส้นทาง ทางเดิน เพลิดเพลินตน
สมดั่งผล ผลเหตุ ขอบเขตมี
หลายสิ่งเกิด เกิดดับ จับบางสิ่ง
ยังเดินวิ่ง วิ่งวน บนวิถี
ถนนร่าง ร่างไว้ ในบางที
อาจบ่งชี้ ชี้แจง แห่งบ่วงกรรม
ที่เคยสร้าง สร้างไว้ จนเราพบ
เพียงประสบ สบแล้ว แก้วงามขำ
จนพรากจาก จากไกล ใจกระทำ
พี่-น้องจำ จำจด บทสองเรา
ฝากคำรัก รักหนึ่ง ถึงพี่จ๋า
สุนันยา ยาใจ ไม่หงอยเหงา
น้องไม่อยู่ อยู่ไกล ใกล้ดั่งเงา
ขออย่าเศร้า เศร้าสร้อย ให้คอยรอ
หทัยกาญจน์
๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
