ใครเคยเปิบพิศดารมั่ง

นึกถึงสมัยเด็กอาหารภาคพิศดารที่เคยเปิบ(ครั้งเดียวในชีวิต)เห็นจะมี
๑.เนื้อตุ๊กแก ถลกหนังแล้วมาย่างไฟ(ตอนถลกหนังขยะแขยง)
๒.เนื้ออึ่ง จับมามากๆใส่หม้อ ต้มแล้วยำเนื้อไม่อร่อย(แหวะ)
ตามธรรมดาที่บ้านไม่มีใครกินอึ่งกันเลย วันนั้นไม่รู้นึกยังไงดันจับอึ่งมากิน(เห็นมันมีเยอะแยะเต็มหนองน้ำไปหมด)
ปกติที่บ้านจะกินแต่กบ แต่ชาวบ้านบางคนจะกินเขียดตัวเล็กๆกับคางคกด้วย
๓.เนื้องู งูที่ว่านี้คืองูเหลืองูหลามทีมาติดอวนดักปลา ลอกหนังแล้วย่าง ก่อนผัดใบกระเพรา
ชาวบ้านบางคนกินทั้งงูเห่าและงูสิง บรื๋ออออ
๔.เนื้อตะขาบ ตัวใหญ่ๆจับมาแล้วย่างไฟ เนื้อในจะคล้ายๆกุ้ง(เขาเรียกกุ้งบก)
๕. เนื้อช้าง (ชาวบ้านที่รู้จักกันเขาล้มช้างป่าแล้วเอามาแบ่งให้ที่บ้าน)
คนที่ยิงช้างแกชื่อตาเหนาะ อาชีพเป็นพราน ปกติคนแถวบ้าน บางคนจะมีปืนแก๊บ เอาไว้ยิงนกยิงสัตว์เล็กๆเช่นกระถิก กระจ้อน กระรอก บ่าง พังพอน
แต่ตาเหนาะนี้แกมีปืนลูกซองห้านัด กับไรเฟิ่นล่าสัตว์ด้วย
แกเล่าว่าแกไปเจอช้างป่าโดยบังเอิญเป็นช้างเพศเมีย ทีแรกแกยิงที่ขาหน้าให้ช้างล้มก่อน
จากนั้นก็เข้าไปซ้ำตรงบริเวณโคนงวงจนช้างตาย แล้วแกก็แล่เนื้อเอาไปขายมั่ง แบ่งคนรู้จักมั่ง
แกยังแบ่งมาให้ที่บ้านด้วย
หลังจากที่ตาเหนาะแกล้มช้างไปประมาณ ๖ เดือนเห็นจะได้ วันหนึ่งแกก็โดนปืนผูก ที่แกผูกไว้ดักสัตว์
(ปืนผูกคือปืนที่พรานจะผูกไว้กับต้นไม้ มีการผูกเชือกไว้ที่ไกปืน พอสัตว์วิ่งมาชนเชือกปืนก็จะลั่นกระสุนใส่สัตว์นั้น)
แกถูกปืนของแกเองเข้าที่ขา จนต้องตัดขาทิ้งและกลายเป็นคนพิการตั้งแต่บัดนั้น
จะว่าไปก็คล้ายๆเวรกรรมที่แกไปฆ่าช้างโดยยิงที่ขาก่อน
อันนี้ไม่รู้นะสมัยนั้นผมยังเด็กมากๆ อายุประมาณ ๑๐ ขวบเห็นจะได้

แต่ว่าอาหารแปลกที่สุดที่เคยรับประทานมาก็มีเท่านี้แหละ
นอกจากนี้ก็อาจจะมี พวกจิ้งหรีด ตัวตะกวด ตัวอ่อนต้อ ตัวอ่นผึ้ง ด้วงมะพร้าว
(คนบางคนอาจจะกินแมว-เคยเห็นแต่คนอื่นกิน)