วันที่ใครคนนั้นผ่านมา
คุณชื่นชมออกหน้าออกตา . . . ว่า“น่ารัก”มากแค่ไหน
รบเร้าให้ฉันเป็นแม่สื่อ . . เพราะเชื่อฝีมือกว่าใคร
ออกตัวว่าต้องชนะใจเขาให้ได้ . . สมหวังแล้วจะไม่ลืมบุญคุณฉันเลย
ตบมือให้ที่คุณมีความพยายาม
แต่ฉันไม่อาจทำตาม . .. ได้แต่นั่งมองนิ่งเฉย
ปั้นยิ้มกลบเกลื่อน . . อวยพรในฐานะเพื่อนคุ้นเคย
“ไม่เกินความพยายามแน่เลย” รู้ได้ทันที
วันนี้ . . คุณพาเขามาแนะนำตัว
“หน้าชา” และเหมือนมีมือมาบีบที่ขั้วหัวใจ ~ จน "อยากวิ่งหนี"
คุณบอกให้ฉันรู้จัก “พยายาม” เมื่อ "รักใคร" ก็ตามที
อยากตะโกนบอกคุณทั้งน้ำตาตอนนี้ . . “ถึงรักคุณมาก่อนเขาเป็น "ร้อยปี" ~ ก็อยู่เหนือความพยายาม. .!” ~*
สุ ด มื อ แ ล้ ว จ ริ ง จ ริ ง
เรื่องราวทุกอย่าง..ทำให้ฉันหยุดนิ่ง..ไม่อยากคลายเป็นมือที่สาม
ในใจมีเธอเท่าไร.ภาพวันวานที่เคยบันทึก..ลบออก..แม้ต้องเจ็บปวดก็ตาม
ในเมื่อทุกท่าทางเข้ากันกับเขา..ฉันคงไม่กล้าพยายาม..แย่งคุณกลับมา
รั ก กั น ใ ห้ น า น น า น
ไม่ต้องสนใจคนที่ต้องทรมาน.กับการสูญเสียคุณ.คนรัก..ไปตรงหน้า
รอยยิ้มของคุณกับเขา.ทำเอาหัวใจล้าล้า..ฉันชา
ตอนนี้ทำได้เพียงตีหน้า..ตอบกลับคุณด้วยรอยยิ้มที่อุตส่าห์กลั้นน้ำตา..ของความเสียใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
