ดาราพราวพร่างรุจี...............ระย้ามณี
แห่งค่ำสุมาพาพราว
คราเช้าเฝ้าดูดวงดาว...............ลดแสงสกาว
สุรีย์มิแชเชือนเยือน
ผการ่วงกลีบตกเกลื่อน...............ฤทัยบิดเบือน
ดั่งไม้สุดเศร้าเฉาตาย
สกุณาร้องรำร่าย...............ว้าเหว่เดียวดาย
รังร้างปีกหักรักพัง
หริ่งเรไรร้องก้องดัง...............แสนอนิจจัง
คราฟังยิ่งเศร้าฤทัย
เหมือนว่าร้างนวลไปไกล...............หม่นหมองดวงใจ
กลับร้างทางรักอีกครา
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 08:26:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กาพย์ครวญนวลไกล (อ่าน 6410 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
