อย่าระทม ขมใน ฤทัยหมอง
อย่ามัวร้อง น้องเอ๋ย เชยหนักหนา
เขาจากไป ไกลแสน แม้นไม่ลา
แต่ใช่ว่า เขาจากลับ ไม่กลับคอน
อันแผลรัก มักเจ็บ เหน็บสี่ห้อง
โปรดไตร่ตรอง มองหา ยาใส่ก่อน
เดี๋ยวมันเกาะ กินใจ ให้ร้าวรอน
จำเป็นต้อง รีบรักษา นะคนดี
หากปล่อยไว้ ข้างใน ไร้ทางแก้
ทั้งดวงแด แย่ย่ำ ระกำนี่
อาจลามลุก บุกกิน ดวงฤดี
สิ้นชีวี คราวนี้ ซี้แน่นอน
พันทอง
โอ้อุรา ระกำ ช้ำไปหมด
สุดสลด ใจฉัน มันลุ่มร้อน
ด้วยบาดแผล เนื้อทอง น้องบังอร
อาจเกิดโรค แทรกซ้อน ข้างในทรวง
กระอักเลือด อาเจียน ทั้งเวียนหัว
เจ็บทั้งตัว ใครล่ะ จะมาห่วง
ต้องถึงครา มรณา แล้วพุ่มพวง
เพราะรักร่วง สุดช้ำ ระกำใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]อย่ามัวร้อง น้องเอ๋ย เชยหนักหนา
เขาจากไป ไกลแสน แม้นไม่ลา
แต่ใช่ว่า เขาจากลับ ไม่กลับคอน
อันแผลรัก มักเจ็บ เหน็บสี่ห้อง
โปรดไตร่ตรอง มองหา ยาใส่ก่อน
เดี๋ยวมันเกาะ กินใจ ให้ร้าวรอน
จำเป็นต้อง รีบรักษา นะคนดี
หากปล่อยไว้ ข้างใน ไร้ทางแก้
ทั้งดวงแด แย่ย่ำ ระกำนี่
อาจลามลุก บุกกิน ดวงฤดี
สิ้นชีวี คราวนี้ ซี้แน่นอน
พันทอง
โอ้อุรา ระกำ ช้ำไปหมดสุดสลด ใจฉัน มันลุ่มร้อน
ด้วยบาดแผล เนื้อทอง น้องบังอร
อาจเกิดโรค แทรกซ้อน ข้างในทรวง
กระอักเลือด อาเจียน ทั้งเวียนหัว
เจ็บทั้งตัว ใครล่ะ จะมาห่วง
ต้องถึงครา มรณา แล้วพุ่มพวง
เพราะรักร่วง สุดช้ำ ระกำใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
