มาตามทาง หมางเมิน เดินคอตก
ในหัวอก ปวดร้าว คราวหมองไหม้
ระหกระเหิน ดำเนิน เพลินชมไพร
จวนตะวัน นั้นไซร้ ใกล้ลับตา (๒๖๖)
กลิ่นพะยอม หอมหวน ยั่วยวนยิ่ง
เหมือนกลิ่นแก้ม น้องหญิง จริงเชียวหนา
ดอกคัดเค้า ลิ่วลอย ตามลมมา
อนิจจา พาเศร้า ขาดเจ้าเคียง (๒๖๗)
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
