ตัวฉันนั้นเป็นใคร บอกไม่ได้ในตอนนี้
เรียนมาสิบกว่าปี ตัดสินกันในวันเดียว
นั่งทำแบบทดสอบ หาคำตอบอย่างโดดเดี่ยว
ฝึกฝนตัวเป็นเกลียว ช่างเปล่าเปลี่ยวตามประสา
ตั้งใจตอบคำถาม นึกข้อความร่ำเรียนมา
เร่งให้ทันเวลา มานึกคิดผิดอย่างไร
คำตอบถูกหรือผิด ใครคนคิดตัดสินใจ
หนังสือหาอ่านได้ เพื่อไขว่คว้าเกียรตินิยม
ความหวังที่ตั้งมั่น สู่ความฝันสรรค์สร้างสม
พ่อแม่ทุกข์ระทม หวังลูกน้อยสำเร็จลง
ตั้งใจลงเรียนวิทย์ เพื่อชีวิตที่มั่นคง
สมองฉันมึนงง ก้มหน้าหลับกับโต๊ะพลัน
เอ็นทรานต์คงคลาดแคล้ว หรือจบแล้วซึ่งความฝัน
เหม่อลอยเห็นหมอกควัน มาบดบังชะตาตน....
ริน ดอนบูรพา
๓๐ ม.ค. ๕๕





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า