อภัยให้สักครั้งได้ไหมคนดี
ขอแค่เสี้ยววินาที . .. ขอรื้อฟื้นความหลัง
ตัดสินใจลา ~ เพราะวันนั้นอ่อนล้าเกินกำลัง
ทนแบกความเหงาไม่ต่างจากเธอสักครั้ง . . ทุกขณะหายใจยัง “รักเธอ”
. . . .
ตอนนี้รู้แล้วว่าตัวเอง “ขี้ขลาด” แค่ไหน
นึกว่าหายมาแล้วจะลืมเธอได้ . .. แต่ทุกจังหวะการหายใจ~ กลับยิ่งเจ็บหนักเสมอ
รู้ว่าการกลับมาทวงถามความทรงจำ . . จะยิ่งเป็นการตอกย้ำและข่มเหงใจเธอ
แค่อยากมาพบให้น้ำตาหายล้นเอ่อ
อยู่กับความเหงาที่ต้องเจอ . . ไม่ชินสักที~*
จะให้ผมอภัยได้ยังไง..
ก็เพราะผมไม่เคยโกรธคุณเลย...แบบนี้
อาจเจ็บร้าวบ้างในบางเหงา..แต่ก็เข้าใจดี
ความอ่อนล้าที่คุณมี...ก็ผมคนนี้ที่ยัดเยียดให้คุณ
ทุกวินาทีที่ผมเหงา..
ภาพบางเบา..ในแสงเงาคือเรื่องราวเคยคุ้น..
ร่ำร้องโหยหา..ไขว่คว้าเลือนลาง....ละมุน
สัมผัสอุ่นอุ่น..ที่ยังคงกรุ่นกรุ่นอยู่ข้างใน
ขอเช็ดน้ำตาให้นะคนดี..
แล้ววันนี้..วันหน้าหรือว่าวันไหนไหน
จะถนอมนะความรู้สึกดีๆ..ด้วยใจ
มาเริ่มกันใหม่..คืนรักใสใสให้หัวใจของเรา..
ปภัสร์
๒๘ มกราคม ๒๕๕๕
ก็เพราะผมไม่เคยโกรธคุณเลย...แบบนี้
อาจเจ็บร้าวบ้างในบางเหงา..แต่ก็เข้าใจดี
ความอ่อนล้าที่คุณมี...ก็ผมคนนี้ที่ยัดเยียดให้คุณ
ทุกวินาทีที่ผมเหงา..
ภาพบางเบา..ในแสงเงาคือเรื่องราวเคยคุ้น..
ร่ำร้องโหยหา..ไขว่คว้าเลือนลาง....ละมุน
สัมผัสอุ่นอุ่น..ที่ยังคงกรุ่นกรุ่นอยู่ข้างใน
ขอเช็ดน้ำตาให้นะคนดี..
แล้ววันนี้..วันหน้าหรือว่าวันไหนไหน
จะถนอมนะความรู้สึกดีๆ..ด้วยใจ
มาเริ่มกันใหม่..คืนรักใสใสให้หัวใจของเรา..
ปภัสร์
๒๘ มกราคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
