ยอดยางในป่าไม้ .............. เอื้องงาม
ลมพัดพากลิ่นหวาม ............ หวั่นว้า
เอื้องบานส่งกลิ่นยาม ........... ชูช่อ งามแฮ
ขอปักแจกันถ้า ................ สิ่งนั้นแจกันใจ
เด็ดดอกเอื้องสามปอยดอยภูฟ้า
กุสุมาเหน็บแซมแย้มมวยผม
กลิ่นโชยชื่นหอมหวนชวนดอมดม
ชุ่มฉ่ำฉมดั่งแป้งร่ำรวยริน
ดอกเอื้องป่าสูงค่าในป่าใหญ่
ดอกไม้ไพรผสานบานคลอกลิ่น
น้ำค้างพร่างพรมพรายคล้ายยลยิน
ภุมรินบินล้อมดอมเอื้องดอย
ลำแม่ปิงเพลงแว่วแผ่วขับขาน
รำพึงผ่านพลิ้วน้ำยามละห้อย
หวังคนไกลได้สดับรับใจคอย
เอื้องสามปอยร้อยสลักคล้องรักงาม
..กุสุมา..
๐ บัวตองตูมเต่งตั้ง.....ตากฟ้า
บ้างคลี่กลีบผกา........แกว่งไว้
ยลเย้ายิ่งนัยน์ตา......ติดกิ่ง แม่เอย
เพลินพิศจิตโลมไล้.....อุ่นเอื้องดอกดอยฯ
ไหวไหวไกว..ระริกพลิกเล่นล้อ
สะบัดช่อชูรุ้งเป็นฟุ้งฝอย
กลีบผกาเกษรขจรลอย
ปะทะลมน้อยน้อยพลอยรัญจวน
หอมอันใดไหนเล่าเท่าดอกเอื้อง
แม้นห่างเมืองยังหอมพยอมหวน
ปานประหนึ่งซึ่งนุชสุดคร่ำครวญ
คิดถึงนวลเช้าค่ำอยู่ร่ำไป
เอื้องอาบสีทรงค่ามณฑาเทพ
สุคนธ์เสพหอมยิ่งกว่าสิ่งไหน
ชวนคนึงถึงแพรแลสไบ
ของทรามวัยเวียงเหนือเมื่อโอบกร
ริมแม่ปิงตลิ่งอุ่นเคยหนุนตัก
เกาะกุมพักตร์เชยคางมิต่างหมอน
บัดเดี่ยวนี้ไกลห่างทางสัญจร
อกอาวรณ์เหว่หว้าน้ำตาคลอ
ได้เพียงชมดมดอมหอมกลีบเอื้อง
ที่เหน็บเนื่องแต่นั้นวันจากหนอ
ยังพกไว้แทนนางต่างละออ
ไว้ยามท้อหยิบดม..ต่อ..ลมใจฯ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า