มิเคยเลือน เตือนจำ พร่ำเสมอ
ยังคะนึง ถึงเธอ ละเมอหา
โอ้เวรกรรม ช้ำจิตต์ อนิจจา
ด้วยเวรา มาพราก ให้จากจร
นั่งเหม่อมอง นองหน้า น้ำตาไหล
อยากฝากใจ อาลัยห่วง ดวงสมร
ใช่เพียงน้อง ร้องร่ำ พร่ำอาวรณ์
พี่ก็เศร้า ร้าวรอน นอนคะนึง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ยังคะนึง ถึงเธอ ละเมอหา
โอ้เวรกรรม ช้ำจิตต์ อนิจจา
ด้วยเวรา มาพราก ให้จากจร
นั่งเหม่อมอง นองหน้า น้ำตาไหล
อยากฝากใจ อาลัยห่วง ดวงสมร
ใช่เพียงน้อง ร้องร่ำ พร่ำอาวรณ์
พี่ก็เศร้า ร้าวรอน นอนคะนึง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ตั้งแต่จาก กันไป ใต้เงาโศก
แสนวิโยค เหว่ว้า คราคิดถึง
ยังเฝ้าฝัน ทุกคืน ยังตราตรึง
รักสุดซึ่ง คิดถึง ทุกเวลา
คอยติดตาม ถามไถ่ อยู่ไม่ขาด
เพราะมิอาจ ลีมเลือน เตือนจิตหนา
ยังห่วงหวง หวังดี ตลอดมา
แม้เวลา คล้อยเคลื่อน เลื่อนเป็นปี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
