กล่อมซ้อสี่ ลวงไป ก็ไม่ว่า
ยังมีหน้า มาฟ้อง ให้หมองหมาง
ไม่รู้บาป รู้กรรม แสร้งอำพราง
คนหน้าอย่าง ใจอย่าง ยากวางใจ
เมื่อซ้อรู้ คงปลีก หันหลีกหนี
ตัดไมตรี ร้าวฉาน กลับบ้านไร่
หาครอบครัว พลิกฟื้น คืนเยื่อใย
เริ่มต้นใหม่ อีกหน จักทนคอย
สุนทรวิทย์
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 11:04:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อ่อนหัด (อ่าน 21238 ครั้ง) |
| ||||||||||