ลมเอ่ยเอื้อนเยือนมาเพลาฝน
ที่ตกหล่นบนทางแสนร้างสี
หลดเปาะแปะแหมะลงเย็นตรงที่-
หน้าผากนี้ตีจองเหมือนต้องใจ
หยิบปากกามาวางอำพรางถ้อย
ใจลอยลอยคล้อยปันฝันหมองไหม้
ฝนก็สาดพาดลงตรงบันได
เหตุไฉนไยเอื้อนจนเบือนลา
แสนวิเวกเสกคำลำนำเอ่ย
มาภิเปรยเชยความที่ตามหา
เหมือนดังคนหม่นไหมในอาภา
อนัตตาสาเหตุให้ห่างตน
วางปากกาพาใจลอยไหวหวิว
ลมพลิ้วพลิ้วฉิวบ่ายกับสายฝน
เขียนคำไปในกระดาษ ณ บัดดล
เอกาจนหม่นหมองเฝ้าตรองเปรย
"สวัสดีที่รัก...เป็นอย่างไรบ้าง
ความรักเราจะจืดจาง..บ้างไหมโปรดเฉลย
ตัวฉันทุกๆวันไม่เคยลืมเธอไปจากใจฉันเลย
ขอให้เธอ..ได้เอ่ยคำว่า "คิดถึง" ซึ่งกันและกัน"
ลอยขวดแก้วก็ห่างพรางไม่เห็น
ลมเย็นเย็นเป็นสื่อขื่อจิตหวั่น
ฝากทะเลเห่กล่อมอ้อมจำนนรรจ์
ว่าตัวฉัน"นั้นรักปักดวงใจ"
ที่ตกหล่นบนทางแสนร้างสี
หลดเปาะแปะแหมะลงเย็นตรงที่-
หน้าผากนี้ตีจองเหมือนต้องใจ
หยิบปากกามาวางอำพรางถ้อย
ใจลอยลอยคล้อยปันฝันหมองไหม้
ฝนก็สาดพาดลงตรงบันได
เหตุไฉนไยเอื้อนจนเบือนลา
แสนวิเวกเสกคำลำนำเอ่ย
มาภิเปรยเชยความที่ตามหา
เหมือนดังคนหม่นไหมในอาภา
อนัตตาสาเหตุให้ห่างตน
วางปากกาพาใจลอยไหวหวิว
ลมพลิ้วพลิ้วฉิวบ่ายกับสายฝน
เขียนคำไปในกระดาษ ณ บัดดล
เอกาจนหม่นหมองเฝ้าตรองเปรย
"สวัสดีที่รัก...เป็นอย่างไรบ้าง
ความรักเราจะจืดจาง..บ้างไหมโปรดเฉลย
ตัวฉันทุกๆวันไม่เคยลืมเธอไปจากใจฉันเลย
ขอให้เธอ..ได้เอ่ยคำว่า "คิดถึง" ซึ่งกันและกัน"
ลอยขวดแก้วก็ห่างพรางไม่เห็น
ลมเย็นเย็นเป็นสื่อขื่อจิตหวั่น
ฝากทะเลเห่กล่อมอ้อมจำนนรรจ์
ว่าตัวฉัน"นั้นรักปักดวงใจ"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
