ใครจะเครียดแค่ไหนฉันไม่รู้
แต่มันอยู่เต็มไปในใจฉัน
ครั้นจะบอกออกไปก็อายกัน
จึงรำพันหวั่นไหวใจตรมตรอม
เคยจนเครียดกินเหล้าเมาแก้เครียด
มันเบียนเบียดร่างกายจนผ่ายผอม
ก็ยิ่งเครียดเงินนี้ส่วนที่ออม
ยังต้องยอมเอามารักษาตัว
เลิกเมาเหล้ามีรักจริงก็ยิ่งเครียด
พ่อตาเกลียดแม่ยายชังไม่ฟังผัว
ยังมาถูกพ่อม่ายตีท้ายครัว
อกระรัวเหลือล้นทนอับอาย
แวะมาพักบ้านกลอนนอนคลายเครียด
เดินมาเฉียดบ้านนี้มีคนหลาย
เห็นมีอยู่หลายคนกระวนกระวาย
มาบรรยายความเครียดขี้เกียจฟัง

แก้ว กรุงเก่า







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า