เขาพร่ำกลอน อ้อนกัน มันบาดจิต
ฉันเกาหิด คนเดียว เปลี่ยวหนักหนา
มีแต่นก เค้าแมว ครางแว่วมา
ในอุรา หมองหม่น ต้องทนฟัง
เสืยงฮือฮือ ขลุกขลุก มันปลุกฉัน
ทำหัวใจ ไหวหวั่น แทบบ้าคลั่ง
ให้งันงก ตกใจ ไร้พลัง
จำต้องนั่ง กอดเข่า...เศร้าจังเลย!
แซมค่ะ
กลอนปวดหัวของแซม...วันนี้ ตื่นขึ้นมาปวดหัวจังค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
