คนึงถึง เรื่องราว คราวอดีตดั่งมีดกรีด ดวงใจ ให้ชอกช้ำ
เพราะพี่นี้ หลงไหล ในน้ำคำ
ถ้อยวาจา เจ้านั้น พรรณนา
ศรรักปัก กลางใจ ไร้หมอเย็บ
หนาวเหน็บเจ็บ ยับเยิน เกินรักษา
มีเพียงเสียง สะอื้น กลืนน้ำตา
อยากมาลา เป็นกลอน ก่อนสิ้นใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 04:44:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เจ็บเกินที่จะรักษา (แก้ไข) (อ่าน 3368 ครั้ง) |
| ||||||||||