เลิกหมองหม่น คนดี พี่มาปลอบ
คลายความบอบ ระกำ เลิกร่ำไห้
ยังหนักแน่น แหนหวง ดวงฤทัย
ยังส่งใจ ทุ่มเท ทุกเวลา
ใครเหยียบย่ำ ทำร้าย ให้ช้ำชอก
ใครลวงหลอก โลเล สิเนหา
ใครโป้ปด มดเท็จ เจตนา
ใครบีฑา น้ำจิต มิตรไมตรี
พี่ขี้เท่อ โง่งม คารมห่วย
มิอาจช่วย ประโลม ปลอบโฉมศรี
แต่ในอก ห่วงหา ทุกนาที
ความหวังดี มีให้ ไม่เปลี่ยนแปลง
คนรักจริง หวังแต่ง หากแจ้งชัด
พี่จะจัด การให้ มิได้แสร้ง
เรียกสินสอด หนำใจ ให้แพงแพง
แล้วมาแบ่ง หารสอง น้องว่าไง
เริ่มต้นดี ลงท้าย ไหงเป็นงี้
นี่ละพี่ งี่เง่า ไม่เอาไหน
เป็นสันดาน แก้ยาก ปากพาไป
แต่หาใช่ ชิงชัง ดังน้องเกรง
สุนทรวิทย์
จะปลอบใจ ให้คลาย คราวเคืองขุ่น
หรือพี่ลุ้น หมายใจ ใคร่ข่มเหง
เห็นแก่ได้ เงินตรา มาละเลง
คนกันเอง ผลักทิ้ง ยิ่งน้อยใจ
รู้ทั้งรู้ ว่าเรานั้นเศร้าหนัก
หรือไม่รัก อาวรณ์ ถึงต้อนไล่
คงอยากให้พ้นทาง ช่างกระไร
พอได้ที ผลักไส เหมือนไล่กัน
บอกตามตรง มาเลย ที่เอ่ยอ้าง
ไม่ต้องสร้าง ลีลา ว่าห่วงฉัน
คงสิ้นแล้ว สายใย ในสัมพันธ์
น้องจาบัลย์ หวั่นฤดี ด้วยพี่เมิน
ไม่มีไหล่ ให้พิง อิงแอบซบ
เมื่อพี่หลบ กลบเกลื่อน เหมือนห่างเหิน
ไร้เมตตา พาหมอง ต้องเผชิญ
น้องคงเดิน บนทาง อย่างเดียวดาย...
"สุนันยา"
หรือพี่ลุ้น หมายใจ ใคร่ข่มเหง
เห็นแก่ได้ เงินตรา มาละเลง
คนกันเอง ผลักทิ้ง ยิ่งน้อยใจ
รู้ทั้งรู้ ว่าเรานั้นเศร้าหนัก
หรือไม่รัก อาวรณ์ ถึงต้อนไล่
คงอยากให้พ้นทาง ช่างกระไร
พอได้ที ผลักไส เหมือนไล่กัน
บอกตามตรง มาเลย ที่เอ่ยอ้าง
ไม่ต้องสร้าง ลีลา ว่าห่วงฉัน
คงสิ้นแล้ว สายใย ในสัมพันธ์
น้องจาบัลย์ หวั่นฤดี ด้วยพี่เมิน
ไม่มีไหล่ ให้พิง อิงแอบซบ
เมื่อพี่หลบ กลบเกลื่อน เหมือนห่างเหิน
ไร้เมตตา พาหมอง ต้องเผชิญ
น้องคงเดิน บนทาง อย่างเดียวดาย...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
