ครั้ง..วันวาน ผ่านนี้ เคยมีรัก
ซึ้งตระหนัก คำคม ภิรมย์แสน
สื่อสาส์นศิลป์ รินร้อย เป็นถ้อยแทน
ดุจอยู่แดนวิมาน สราญรมย์
แม้บัดนี้ เราห่าง เส้นทางฝัน
ต้องไกลกัน จากชื่น เป็นขื่นขม
คำสัญญา มิเลือน แม้เตือนตรม
ถึงสิ้นลม มิกลาย สายสัมพันธ์
คำว่ารัก ฝังไว้ ในแผ่นอก
แม้ต้องตก อเวจี ที่โศกศัลย์
ผูกสมัคร ภักดี ยอดชีวัน
ตราบชั่วนิจ นิรันดร์ ...ไม่ผันแปร
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
