[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีเขลา]

พลิ้วเพลงพรหม ด้วยลม ที่ห่มรัก
สานสลัก ตรึงตรา คราพัดหวน
ฟังหวิวแว่ว แผ่วผ่าน คำหวานครวญ
อุ่นไออวล แช่มชื่น...ระรื่นทรวง....

รักลอยลม พรมซ้ำ เย็นฉ่ำชื่น
ที่กล้ำกลืน ครั้งก่อน วอนขอสรวง
ให้สลาย ไกลห่าง เส้นทางลวง
เผชิญช่วงสุขแทรก แยกระทม

โอ้ลมทุ่ง มุ่งตาม สร้างความฝัน
ลมรำพัน พัดพา อย่างสาสม
ลมรำเพย เชยพักตร์ ตระหนักชม
อย่าเป็นลม ละเมอ ให้เพ้อคอย-

 เหมือนดั่งเช่น ต้นไม้ กลายเฉาแห้ง
คราวเปลี่ยนแปลง โรยรา จึ่งล้าถอย
ลมสวาท พัดเยือน อย่าเลื่อนลอย
พารักคล้อยเคลื่อนลา  ให้อาวรณ์

อย่าให้ต้องหมองหม่นเทียวบ่นหา
โอ้ลมจ๋า คราร้าว เฝ้าถ่ายถอน
ดุจพัดพราก รักลา ไม่อาทร
ทรวงสะท้อน ดั่งย้ำ สิ้นคำนึง.......

             

             

ล้อละลิ่ว พลิ้วพล้อง ตามสายลม
ชั่งน่าชม พลิ้วสะบัด ให้นึกหวน
นึกถึงบ้าน กลางทุ่งนา ที่รัญจวน
นึกถึงสวน ถึงทุ่ง ถึงบ้านนา

นึกถึงควาย ถึงวัว ถึงหญ้าคา
ถึงกาญดา ในสวน คอยเก็บผัก
ถึงแม่ไก่ ในไร่ คอยนั่งฟัก
ถึงความรัก ณ บ้าน แห่งหนนี้

ไม่รู้ว่า ลมนี้ มาจากไหน
จากที่ใด ใครรู้ ใครพบเห็น
จากที่นั่น ที่นี่ ไม่รู้เอน
จากใต้เลน จากบนฟ้า ที่แห่งใด

จากบนดิน ผืนฟ้า ท้องนภา
ปากนาคา พญาครุฑ กรีดร้องหอน
จากหัวใจ คนที่ เอื้ออาทร
จากการนอน หลับใหล ในโลกา...

             

--kay--