[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

“สายลม บ้านทุ่ง”



สายลมหวน ยวนเย้า ราวหยอกยั่ว
โลมไล้ทั่ว สองข้าง ของปรางใส
ลมดั่งลูบ จูบแต้ม แก้มทรามวัย
ซ่านทรวงใน ไหวหวาม ยามต้องลม..


“สุนันยา”

สายลมทุ่งจรุงจิตพิสมัย
รำเพยไออาบอุ่นละมุนสม
บริสุทธิ์ดุจทิพย์หยิบเชยชม
เข้าห่อห่มสมสวาทมิคลาดคลา

ล้วนละเมียดละมัยดวงใจเจ้า
รื่นเริงเร้าเคล้าคลอรอห่วงหา
จากอรุณรุ่งสางสว่างตา
จวบจนฟ้ามืดลงยังคงคอย

เจ้าลมทุ่งมุ่งมาหาใดหนอ
ใครเคลียคลอรอหวังดั่งสุดสอย
เหนื่อยบ้างไหมในวันอันเลื่อนลอย
เจ้าคงน้อยใจบ้างระหว่างรอ

ฉันเป็นดังต้นไม้ที่ตายซาก
ที่ลมผ่านแล้วจากตากแดดต่อ
ไม่เหลือใดให้ซึ้งตรึงลออ
ชะเง้อคอเพียงมองหมองระทม

มองตามริ้วปลิวผ่านสะท้านหนาว
ตาฝ้าราวขาวหมอกหลอกใจข่ม
น้ำตาหยาดสู่แก้มแย้มระบม
ยามหันชมลมจากฝากอาลัย

เถิด..เลยจากฟากนี้ถึงที่สุด
อย่าสะดุดหยุดก่อหนอฝันใฝ่
อย่าอ่อนล้าลาแรงแสงส่องใจ
พัดเรื่อยไปให้ทุ่ง  ฟุ้งรัญจวน.

"บ้านริมโขง"