จรดผู่กันร่ายอักษรเป็นกลอนกล่าว
นภากว้างแผ่นฟ้าไร้จุดหมาย
ผืนแผ่นดินยังรองรับมิเสื่อมคลาย
มิได้หมายผลตอบแทนจากผู้ใด
หวังมนุษย์จิตใจนั้นอย่าได้ต่าง
ธรรมชาติผู้ให้มิหวังผล
ผลสุดท้ายตนผู้รับผลแห่งตน
บุญกุศลตนสร้างล้วนกลับคืน
มีเมตตาให้เป็นดั่งเสาคาน
รู้อดทนอภัยทานผาสุขสานต์
ให้เมตตาด้วยสติทุกเวลา
จิตใจฤาจะต่างจากฟ้าเบื่องบน
เมื่อเมตตานำตนสู่ผาสุข
หยุดที่เหตุอารามณ์ร้ายตามสนอง
จึงดำเนินชีวิตตนตามครรลอง
ปฏิบัติได้ถูกต้องตามหลักธรรม
มิได้ยึดสิ่งใดในโลกหล้า
อีกย้อนมองแก้ใขตนให้เห็นผล
ความดีงามย่อมกระจ่างสายตาคน
ทวยเทพดลสรรเสริญทรัพย์คฤคาร
นภากว้างแผ่นฟ้าไร้จุดหมาย
ผืนแผ่นดินยังรองรับมิเสื่อมคลาย
มิได้หมายผลตอบแทนจากผู้ใด
หวังมนุษย์จิตใจนั้นอย่าได้ต่าง
ธรรมชาติผู้ให้มิหวังผล
ผลสุดท้ายตนผู้รับผลแห่งตน
บุญกุศลตนสร้างล้วนกลับคืน
มีเมตตาให้เป็นดั่งเสาคาน
รู้อดทนอภัยทานผาสุขสานต์
ให้เมตตาด้วยสติทุกเวลา
จิตใจฤาจะต่างจากฟ้าเบื่องบน
เมื่อเมตตานำตนสู่ผาสุข
หยุดที่เหตุอารามณ์ร้ายตามสนอง
จึงดำเนินชีวิตตนตามครรลอง
ปฏิบัติได้ถูกต้องตามหลักธรรม
มิได้ยึดสิ่งใดในโลกหล้า
อีกย้อนมองแก้ใขตนให้เห็นผล
ความดีงามย่อมกระจ่างสายตาคน
ทวยเทพดลสรรเสริญทรัพย์คฤคาร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
