Re: ๐๐๐มุมกาแฟ๐๐๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
06 ธันวาคม 2025, 06:41:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐๐๐มุมกาแฟ๐๐๐  (อ่าน 1674338 ครั้ง)
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,104


ทิวาฉาย ณ ปลายผา


« เมื่อ: 15 ธันวาคม 2011, 03:56:PM »


                                                                          อัศวลีลา..วลาหก
                                                   
                                                                                      -๓-



                                                          การฝึกบินครั้งใหญ่ได้สิ้นสุด  ไม่สะดุดหลุมอากาศให้พลาดหวัง  เปิดยูทูปดูหมูหมา
                                                             ซ่าส์พลัง  เอาอย่างมั่ง ไม่ง่าย..ให้นายตะลึง
                                                                         ก๊วนของผมโผผินบินถึงหาด  ขออนุญาตนกอินทรีเมื่อไปถึง  ผ่านน่านฟ้า "หาดทรายทอง"
                                                             ร้องอลอึง  แต่ละตัวถูกจับขึง..เอกซเรย์  นกอินทรีนำพวกเราเข้าที่พัก  โขดหินยักษ์ยอดเหลี่ยมตัด
                                                             จัดคมเก๋  หินสล้างวางเรียงรายชายทะเล  คลื่นซัดเทพลิ้วระลอกหยอกหินงาม  แหงนมองฟ้าเห็น
                                                             เมฆา..วลาหก  ลอยเลื่อนปกแนวหาดวาดวิวหวาม  เกล็ดทรายทองส่องวิบวับจับน้ำคราม  สวนลือ
                                                             นาม "คาฟีโก้" โอฬารจริง
                                                                       มองขึ้นไปบนหาดประหลาดเหลือ  แลเห็นเรือลำใหญ่คล้ายไวกิ้ง  ประดับประดาดอกไม้
                                                             ได้งามพริ้ง  แขกชายหญิงหัวดำ-ทองคล้องมาลัย 
                                                                       ไฮ้..นั่น..นั่น..ผมเห็นม้า ขาผมสั่น  ไม่ใช่ฝันมันเรื่องจริงยิ่งสงสัย  ม้าสีดำ ซักสิบตัวรั้วล้อม
                                                             ไว้  ชักแปลกใจทำอะไรกับพาชี

                                                                        "สวัสดี..ผู้มีเกียรติ.." เสียงโฆษก  "เชิญชมนกเหินหาวพราวแสงสี  เสียงระฆังดัง แก๊งๆ
                                                             แสดงทันที  ดูดีๆมีที่เดียวในโลกา"
                                                                        ก๊วนเหินหาววาดลีลาท่าผาดแผลง  บินตะแคงโผนผกนกเวหา  ท่าซิกแซ็ก แอ๊กท่าด๊อก
                                                             ลอกหมา-มา  เสียงเฮฮาอึงคะนึงทึ่งแน่เลย

                                                                        ผมสังเกต เห็นเมฆา..วลาหก  เคลื่อนตัววกเวียนว่อนไม่นอนเฉย  ลอยบังสูรย์จูนแสงไม่
                                                             เหมือนเคย  กอดก่ายเกย แสงลอดทอดเป็นลำ

                                                                        แก๊งๆ แก๊ง..  "ปล่อยได้"  เสียงนายสั่ง  สัญญาณดัง ม้าเรียงรายเป็นสายส่ำ  ผ่านลำแสง
                                                             แตก แพล็บๆ งามแปลกล้ำ  ม้าดำๆ เป็นขาวล้วน ชวนตะลึง

                                                                       ไม่มีเสียงโห่ฮา พากันช็อก  เหมือนถูกน็อกกลางอากาศคาดไม่ถึง  "เจ้าแข็งขัน" "เจ้าแสนดี"
                                                             ห้อตะบึง  พอหายอึ้ง ตบมือกราวกล่าวยินดี

                                                                        "สิงคโปร์" เชิญครับ ลองขับขี่  อิตาลี จีนเวียตนามลาวเกาหลี" โฆษกทยอยเรียกเจ้าของ
                                                             ลองพาชี  ด้วยท่วงทีองอาจผงาดงาม
 
                                                                        "อัศวินม้าขาว ถึงคราวรบ  คอร์รัปชั่นต้องสยบ อย่าครั่นคร้าม  ดูฮ่องกงทำสำเร็จเลื่องลือ
                                                             นาม  จงตื่นตาม สมชาติชายอาชาไนย"

                                                                        นายประกาศวาทะประเสริฐสุนทร์  เป็นแรงหนุน ปลุกกระแสสิ่งแก้ไข  นายของผม สุดยอด
                                                             ผมเข้าใจ  รางวัลใด ผมไม่รับ ผมรักนาย..

                                                                                       ตบมือให้ ตบมือให้ ตบมือให้ ชอบใจๆ ชอบใจๆ ชอบใจๆ ตบมือให้ ตบมือให้ ตบมือให้

                                                                                                           จบบริบูรณ์
                                                                                  
                                                                                      พบกับ ผม..วิลลี่..นกนางนวลสุดหล่อ เรื่องต่อไปนะครับ


                                                     
                                                                                           

                                                                        "อัศวลีลา..วลาหก"  ร้อยกรองด้วยกลอนแปด ๒๖ บท
                                                 สัดส่วนตอนที่ ๓ ยาวกว่า ๒ ตอนแรก  เนื่องจากแต่งไปเรื่อยๆ ตามใจนึก
                                                                ไม่ได้วางแผนมาก่อน  เป็นสิ่งที่ควรปรับปรุงต่อไป

                                                                                  ..Peepoonsuk..



                                                                        

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ลมหนาว, สุนันยา, panthong.kh, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, กามนิต, กาแฟดำ, amika29, อริญชย์, กฤษการกลอน, ไม่รู้ใจ, hathaichanok, ยามพระอาทิตย์อัสดง, sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16 ธันวาคม 2011, 10:35:AM โดย Peepoonsuk » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s