
คราหนาวท่วมท้นใจไหวสะท้าน
หวั่นสิ้นทั้งดวงมานซมซานเยี่ยม
ซุกซอกยลบนใจหมองไหม้เกรียม
หม่นหมางกรูรู้เจียมในตัวตน
นึกต้นตอก่อเริ่มเติมดอกรัก
ต่างดาวเรียงร้อยถักในเวหน
นิวรณ์หาหัวใจใครบางคน
คงบ่คลายรักล้นในหนาวนี้

"กานต์ฑิตา"
๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๔

| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 01:45:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ๐๐ * หนาวระทม * ๐๐ กลบทอักษรบริพันธ์ (อ่าน 10580 ครั้ง) |
| ||||||||||