นั่นแลเหมือนลางร้าย เมื่อคายเดือนตอนไหน ก็หายไปความเศร้า พวกเราจึงร่วมมือ
รีบวิ่งถือครุถัง กะละมังตีช่วย แลความม้วยมรณ์หาย แสงจันทร์กลายสดสี
ปฐพีสว่างคืน เจ้ากบกลืนคายออก วิ่งออกนอกเลือนสิ้น ทั่วธานินทร์ฉายแสง
โสมเรืองแจ้งฉายผ่อง กลับเรืองรองดังเดิม ผู้ที่เสริมช่วยจันทร์ พลันกลับเรือนหลับนอน หมดแล
ขอบคุณ คุณเพรางาย ที่ช่วยแจ้งคำผิด และสัมผัสผิด สองครั้งสองคราค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
