เขียนบันทึก จากใจ ในหญิงหนึ่ง
ในวันซึ่ง รักลา ลับกลับหาย
เอ่ยคำลา หันหลัง เดินเดียวดาย
เพียงเพราะพ่าย แพ้รัก ศักดินา
เธอยกฉัน นั้นเทียบ เปรียบดอกฟ้า
แต่เธอค่า ต่ำต้อย ด้อยนักหนา
มิอาจปอง ครองรัก ปักอุรา
เก็บดอกฟ้า ซ่อนไว้ ในดวงแด
เพียงสองมือ เท่านั้น พลันยื่นจับ
ต่างรอรับ รักมอบ ตอบกระแส
ผ่านรู้สึก ห่วงหา มิผันแปร
คือรักแท้ เพียงใจ มอบหมายกัน
เอื้ออาทร ห่อห่ม พรมรักอุ่น
คอยเกื้อหนุน ห่วงใย ร่วมในฝัน
รักสูงค่า ศักดินา มิอาจกั้น
สองใจนั้น มิปอง เคียงครองกาย
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
