ตีหนึ่งสองลองย้อนก่อนนั้นเล่า
พ่อคอยเฝ้าเร้ารุกปลุกให้ตื่น
เร็วหน่อยเร้วเดี๋ยวสายคลายค่ำคืน
จำต้องฝืนกายสั่งจากตั่งนอน
ร้อยกระสอบหอบแบกกระแทกบ่า
แม้นเลื่อยล้าหาบ่นก่นเหนื่อยอ่อน
ปาดเหงื่อไคลไหลหลั่นตะวันรอน
ลากหาบคอนส่งขายหลายสิบปี
เรี่ยวแรงพ่อต่อแต่เดิมฮึกเหิมนัก
ยกหาญหักหนักสู้ชูนิ้วชี้
สบายมากปากแข็งแรงทวี
มิหน่ายหนีเปี่ยมพ้นล้นพลัง
มาบัดนี้มีแต่จะแก่เฒ่า
แรงนั้นเล่าเอ้านิดเดียวเสียวสันหลัง
จะหยิบยกงกเงิ่นเกินกายยัง
แทบเซซังบังคับจับตัวตรง
อยากให้พ่อพักผ่อนในตอนนี้
งานที่มีให้น้องลองสืบส่ง
คอยฝากผีฝากไข้ให้ดำรง
แซยิดคงวางมืออย่าถือครอง
หันหน้านำธรรมะละกิเลส
ถือครองเพศบรรพชิตจิตมิหมอง
นุ่งห่มขาวสกาวผุดสุดเรืองรอง
เป็นโพธิ์ทองของลูกหลานนานนิรันดร์
เด็กชายฟ้า แซ่อึ้ง
พ่อคอยเฝ้าเร้ารุกปลุกให้ตื่น
เร็วหน่อยเร้วเดี๋ยวสายคลายค่ำคืน
จำต้องฝืนกายสั่งจากตั่งนอน
ร้อยกระสอบหอบแบกกระแทกบ่า
แม้นเลื่อยล้าหาบ่นก่นเหนื่อยอ่อน
ปาดเหงื่อไคลไหลหลั่นตะวันรอน
ลากหาบคอนส่งขายหลายสิบปี
เรี่ยวแรงพ่อต่อแต่เดิมฮึกเหิมนัก
ยกหาญหักหนักสู้ชูนิ้วชี้
สบายมากปากแข็งแรงทวี
มิหน่ายหนีเปี่ยมพ้นล้นพลัง
มาบัดนี้มีแต่จะแก่เฒ่า
แรงนั้นเล่าเอ้านิดเดียวเสียวสันหลัง
จะหยิบยกงกเงิ่นเกินกายยัง
แทบเซซังบังคับจับตัวตรง
อยากให้พ่อพักผ่อนในตอนนี้
งานที่มีให้น้องลองสืบส่ง
คอยฝากผีฝากไข้ให้ดำรง
แซยิดคงวางมืออย่าถือครอง
หันหน้านำธรรมะละกิเลส
ถือครองเพศบรรพชิตจิตมิหมอง
นุ่งห่มขาวสกาวผุดสุดเรืองรอง
เป็นโพธิ์ทองของลูกหลานนานนิรันดร์
เด็กชายฟ้า แซ่อึ้ง