
เด็กหญิงผู้น่าสงสาร
เธออาจเจ็บร้าวรานเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ย
ชีวิตอยู่กับความลำบากจนยากภิเปรย
แต่เธอก็ไม่เคยจะโทษ หรือโกรธผู้ใด
ต่อสู้กับอาศร้อนอบอ้าว
ในบางคราวเธอต้องนอนซมจมพิษไข้
สงสารเธอสงสารยิ่งนักจากหัวใจ
เฝ้ารอแต่เมื่อไร คืนวันอันสดใสจะเป็นของเธอ
ชากร






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า