รอบกองไฟ บนดอย สูงเฉียดฟ้า
เด็กเด็กมา นั่งรอ ฟังพ่อเฒ่า
เล่าเรื่องราว สาวดอย ทิ้งป่าเขา
ไปมัวเมา แสงสี ที่ในเวียง
เพราะความซื่อ ถือสัตย์ เธอพลัดหลง
ถูกหลอกลง อบาย ขายสาวเพียง
ผลประโยชน์ คนเลว สุดหลีกเลี่ยง
หวังเพื่อเลี้ยง ชีวิต คิดอยู่รอด
เสียงพ่อเฒ่า สั่นเครือ เหลือพวกเจ้า
อย่าทิ้งเขา ทิ้งป่า ทิ้งอ้อมกอด
ถิ่นอาศัย ดูแล ไว้ตลอด
ชีพม้วยมอด ฝากฝัง ดั่งวาจา
ดวงตาไร้ เดียงสา หันมามอง
คล้ายขอร้อง ช่วยดู พวกหนูหนา
มือมอมแมม เอื้อมดึง พึ่งสัญญา
แม่นายอย่า ทิ้งเรา ทิ้งเขานี้
รั้งสาวน้อย แนบอก กกกอดไว้
คนใจร้าย คนใด เลวเหลือดี
หลอกคนได้ ถือว่า ยิ่งกว่าผี
คร่าชีวี สาวใส ไร้เดียงสา
ยังจำได้ เด็กสาว ชาวเวียงแหง
ทุกหน้าแล้ง ลงเขา เข้ามาหา
นำของฝาก หลากหลาย เข้าคุ้มมา
อนิจจา หนาวปีนี้ ไม่มีเธอ
..กุสุมา..
..เธอเป็นเด็กสาวไทใหญ่ เวียงแหง จิตใจงามค่ะ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
