ถ้อยคนธรรม์ รำพัน วันหมองหม่น
คล้ายดั่งคน ชีวิน สิ้นสลาย
ฤดีปวด รวดร้าว แทบวางวาย
เมื่อรักกลาย ลาร้าง ห่างดวงจินต์
ยามเมื่อรัก เคียงคู่ ไม่รู้ค่า
เฉยเย็นชา ปล่อยไว้ ไม่ถวิล
ทิ้งสิ้นไร้ ห่วงใย ใจยุพิน
รักพังภิน ซีหนอ ขอลาตาย
โถ..พ่อคุณ นมนาน พาลนึกได้
เขาหนีไกล ให้พ้น คนใจร้าย
ขาดตัวเขา เศร้าลึก นึกเสียดาย
เสือถอดลาย ซี้..เหลี้ว แจวพี่น้อง
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
