๐โพระดกขนงามเขียววามวับ
บินลงจับยอดไม้ตัวไม่เห็น
ส่งเสียงร้องรำพันเช้ายันเย็น
ห๊กโป๊ก!เด่นก้องไกลไพรพนา
๐บางครั้งร้องเริงร่าแข่งกาเหว่า
สำเนียงเหงาแว่วหวานกล่อมบ้านป่า
อาศัยโพลงต้นไม้สบายอุรา
คอยยื่นอาหารให้ลูกได้กิน
๐เจ้านกน้อยแห่งป่างามน่ารัก
คนเห็นมักชื่นชมอยู่ไม่รู้สิ้น
เปรียบหญิงงามโสภาเป็นอาจิณ
เพียงได้ยินกิตติศัพท์ประทับใจ
๐นกเอ๋ยนกโพระดก “หกโป๊ก”เสียง
เจ้าเป็นเพียงสกุณาในป่าใหญ่
ยังสามารถฝากชื่อไว้ลือไกล
และเจ้าไม่เคยพาลเผาบ้านตน
๐เป็นนกน้อยเจ้ายังมีสิ่งดีบ้าง
เขียวพราวร่างบินไปตามไพรสณฑ์
ความงามเจ้ามีคุณค่าให้น่ายล
ระวังคนตามล่ายิงไปปิ้งเอย!ฯ
อริญชย์
๑๗/๖/๒๕๕๒
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
