โอ้ดอกไม้กลีบจาง
เขาเด็ดวางตรงหน้า
เพิ่งจะชื่นดวงตา
ทรายก็มาแปดเปื้อน
ยังไม่ทันบานสุด
ขั้วก็หลุดกลีบเกลื่อน
ยุคสมัยใจเฟือน
เบือนหน้าหลบลบล้าง
![น้อยใจแถมบ่น](http://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/kiss.gif)
![](http://www.qzub.com/bar_043.gif)
สายลมพรมพริ้ว
ดอกปลิ้วลิ้วคว้าง
ลงเกลื่อนเบือนทาง
ให้หมางพรางคอย
ลมลงตรงเฉียบ
ยะเยีอบเทียบสอย
ดอกไม้ใคร่ลอย
อ้ออ้อยคล้อยดิน
ลงมาลาต้น
ใคร่สนหม่นผิน
พูดพร่าอาจิณ
ลงถิ่นดินทราย
จากขั้วตัวกิ่ง
หล่นทิ้งเรียงสาย
ถนนเรียงราย
ก็พรายดอกดิน
ขออณุญาตแต่งกลอนอ้ออ้อนคุณเพรางาย