เฝ้าแต่ทนบ่นเพ้อ....ละเมอแผ่ว
ละเมอผ่าน...ม่านช้ำย้ำฝังแนว
ย้ำฝังในไร้แวว...แจวจากจร
แจวจากจนหม่นหมองร่ำร้องหา
ร่ำร้องให้ใจยั้ง....รั้งเขาก่อน
รั้งเขาก็ท้อใจไยตัดรอน
ไยตัดเราเฝ้าวอน...โปรดย้อนมา
---สะเลเต--
จิตคะนึง ถึงเขา เฝ้าแต่ห่วง เฝ้าแต่ร่ำ คำพ่วง ที่หน่วงหา
ใจไม่กลาย คลายคร่ำ น้ำคำลา น้ำคำพร่ำ วอนฟ้า เมื่อคราไกล
จะต้องทน ให้ผ่าน อีกนานหรือ อีกนานใกล้ ให้ยื้อ ถือใช่ไหม
บอกวันนี้ ดีกว่าหนอ ขอทำใจ ขอทำจริง ให้จงได้ ให้สัญญา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
