วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ค่ะ
รอเธอเผลอรัก ให้ปักถักคู่
แลนึกตรึกดู จนรู้คู่ครอง
เวหาพาเศร้า ให้เร้าเคล้าสอง
ด้วยจิตพิศปอง เป็นจิณวิญญา
ปวงมานพานรู้ ให้สู้ดูสิ้น
รักร้องถ้อยจินต์ ให้มองปองหา
จนพร่าวาจา คำจินต์สิ้นหนา
แลได้ไปครา ฝากฟ้าพร่ารอ
รอเธอเผลอรัก ให้ปักถักคู่
แลนึกตรึกดู จนรู้คู่ครอง
เวหาพาเศร้า ให้เร้าเคล้าสอง
ด้วยจิตพิศปอง เป็นจิณวิญญา
ปวงมานพานรู้ ให้สู้ดูสิ้น
รักร้องถ้อยจินต์ ให้มองปองหา
จนพร่าวาจา คำจินต์สิ้นหนา
แลได้ไปครา ฝากฟ้าพร่ารอ
ฝังใจในรัก ยังภักดีมั่น
คิดถึงทุกวัน หวังเพียงเคียงสอง
แม้จางห่างหาย ร้างกายประคอง
หัวใจทุกห้อง ยังเฝ้ารอเธอ
ห่างไกลปลายฟ้า อุราแสนหม่น
เงียบเหงาเฝ้าทน จนใจใฝ่เผลอ
วอนดาวพราวสรวง ห่มห้วงห่วงเธอ
อย่าให้รอเก้อ เพ้ออยู่เดียวดาย...
พี่แซมค่ะ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
