โสด..เกินกว่าซึ้ง
พบสาวพร้อมความสวย แต่เหมือนเศร้าบนรอยโศก
เราแลเพื่อนร่วมโลก สงสารหล่อนจึงถามแล
เธอว่าเหมือนหมดหวัง ปวดร้าวดังสิ้นดวงแด
เหลือพิษแห่งรอยแผล บอกเล่าพลางร้องไห้พลาง
เจ็บปวดเราเพียงปลอบ คงชอบนวลเสียแล้วนาง
รักแท้บนเส้นทาง สัมพันธ์ถักสองคนเธอ
คบหารับว่าหวง ทรวงปองหมายแอบฝันละเมอ
คงมั่นแต่รักเสมอ ทุกสิ่งมอบหมดดวงมาน
หอมหยาดทุกรสหยด คือหยดรักเริงสำราญ
ดื่มหวานบนเยื่อหวาน บทเพลงไสวดุจแดนสวรรค์
รื่นชื่นในรสชาติ งามผุดผาดสวยผ่องพรรณ
กอดฟ้าบรรเลงฝัน จุมพิตฝากไปตามความ
เพียงข่าวที่เข้าหู คบชู้ยินมาหลายยาม
บางยลดูเหมือนหยาม มีผัวไยไม่บอกยวง
ไม่รู้เอยจึงรัก หลงนงลักษณ์เธอกลับลวง
แม้นหวงเกินกว่าหวง เถิดหลีกห่างเพื่อเลือนหาย
โอ้สาวเมื่อไม่โสด ใครว่าโฉดยอมรับชาย
ลืมวันคืนจันทร์ฉาย ที่เคยเชยชิดคลอชม
ตัดเยื่อให้หมดใย อีกตัดใจอย่าหลงจม
นานเข้าเพลงรักขม ผ่านมาครั้นมิลืมพระคุณ๚ะ๛
คอนพูทน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
