ใต้แสงจันทร์ แวววาว วิบไหววับ
กระส่ายสับ รับรู้ ผู้เปิดเผย
หนุ่มรูปงาม นามมานพ สบพักตร์เลย
จะนิ่งเฉย อย่างไร ใจขอมา
เกรงคำหวาน หว่านมา เพลาเหงา
เกรงเห็นเรา เศร้าโศก เลยโยกหา
เกรงเห็นน้อง เศร้าตรม ข่มอุรา
เกรงวาจา คำคม แค่ลมลวง
เรื่องเดียวกันค่ะ
น้องอย่าเกรงคำหวานที่หว่านไว้
ออกจากใจของพี่มีแต่ห่วง
ใต้แสงจันทร์วาววับประทับทรวง
ดุจดั่งดวงสุดาฟ้าประทาน
ดูกระสับกระส่ายจิตวายวุ่น
โถแม่คุณคนดีที่แสนหวาน
สาวรูปงามนางฟ้าสุมามาลย์
ขอประสานใจซึ้งถึงคนดี
ใจหวั่นไหว วูบวาบ กับคำหวาน
ในดวงมาลย์ ลานลน ปนสุขขี
ใต้แสงจันทร์ ในป่า วนาลี
เป็นสักขี แว่วหวาน ตำนานไพร
เคยใจแข็ง แรงกล้า กลับใจอ่อน
เคยร้าวรอน นอนหนาว คราวหลับไหล
เคยหนาวเหน็บ เจ็บช้ำ ระกำใจ
เคยมีใคร พรอดพรำ จำจากจร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
