ผมเพิ่งจะอ่านหนังสือแปลเรื่อง"โลกของเธอบิเบียน่า"เพิ่งจบ เป็นหนังสือแปลจากต่างประเทศ ประเทศสเปน เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงที่กำพร้าแม่อาศัยอยู่กับพ่อขี้เมา พออ่านจบทำให้ผมรู้สึกรักเด็กหญิงผู้ไร้เดียงสานี้อย่างจับใจ
มีบางตอนที่ผู้เขียนสื่อให้เห็นถึงอุปนิสัยของคนที่เก็บความลับได้ดี ซึ่งมันไม่ใช่นิสัยของผมเลย คือคนที่เป็นผู้ฟังที่ดี มากว่าจะเป็นผู้พูด เป็นคนที่ยอมรับคนอื่นมากกว่าที่จะยอมรับแต่ตัวเอง คนลักษณะนี้จะเก็บความลับได้ดี แต่คนที่คิดว่าไม่มีใครล่วงรู้ความลับที่เขาเก็บงำนั้นก็ใช่จะเป็นเรื่องดี เพราะนิสัยแบบนั้นเป็นนิสัยของขโมย
ในเรื่อง"โจรกรรมวิตถาร" ของคุณยายอกาธา คริสตี้ เฮอร์คูล ปัวโรว์ ไปปาฐกถาในอพาร์ทเม้นแห่งหนึ่งที่มีคดีลักขโมยเกิดขึ้นบ่อย มีผู้พักซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะเป็นนักศึกษามาฟังกันทุกวัน และต่อมาเขาก็จับขโมยได้...มีใครอ่านยังหนอ (แล้วรู้ไหมทำไมเขารู้)
เอ...แล้วแบบไหนดี
ปล: เขียนแบบนี้จาเข้ากับหัวข้อไหม รู้สึก นึก คิด เขียน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
