๐นครินทร์ค่าล้ำ...แดนสรวง
เมืองเก่านครหลวง...ก่อนนี้
อุดมชั่วแดดวง...คงมั่น
ชูช่อรอรวงชี้...ทั่วท้องนาไร่ฯ
๐เพลงเรือในลุ่มน้ำ....แดนดิน
รำร่ายหมายดวงจินต์...ผ่านคุ้ง
แสนสุขชื่นชีวิน...สืบทั่ว
ไอกลิ่นหอมอาบรุ้ง...รุ่งเช้ารวงทองฯ
๐ยาวนานมองผ่านไซ้ร...กรุงไกร
กลายกลับดับวูบไหว....รุ่มร้อน
ตัดโคนป่าหมดใย...หาไม่
แลกค่าเงินเพียงก้อน...ต่ำต้อยด้อยเอยฯ
๐หลากไหลเผยท่วมท้น...เรือนชาน
สาแก่ใจคนพาล...หว่านไว้
ลำเค็ญร่ำขับขาน...บอกเล่า
ผลพืชยังพันธุ์ไม้...หมดสิ้นชั่วกาลฯ
๐ใจรนรานร่ำร้อง...โหยหา
ทุกสิ่งหายบอกลา...ล่วงน้ำ
มลายลับกับตา...คืนค่ำ
ใจเจ็บเก็บตอกย้ำ...อ่อนล้าสิ้นแรงฯ
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
