
อนิจจา..มองน้ำเจิ่ง อนิจจัง
วิบัติพิษเรือนชานพัง วิบัติพื้น
ทะลักโขท่วมนองขัง ทะลักเข่น
ตลอดฝั่งยากจักฟื้น ตลอดฟ้าสะเทือนขวัญฯ
พยุพลัน..เหมือนแกล้งพล่า พยุพลาง
กระโชกทั่วจนสุดทาง กระโชกถ้วน
สลายสูญก่อนตะวันสาง สลายสิ่ง
ทุกข์เหล่าราษฎรล้วน ทุกข์แล้รายสลอนฯ
คอนพูทน
น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือขวาง..จึงไหลไปตามน้ำเนาะ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า