ระพินทรนาถ ฐากูร นิพนธ์
หิ่งห้อย
ประคิณ ชุมสาย(อุชเชนี)
ระวี ภาวิไล
แปล
..............
ความเพ้อฝันแห่งข้า คือ หิ่งห้อย
จุดสว่างทรงชีวิต
ระยิบในอนธการ
เสียงดอกหญ้าริมทาง
ปราศผู้ชำเลืองแล
รำพึงเป็นห้วงความคำนึง
จิตเป็นถ้ำมึนซึมและมืด
ความฝันสร้างรังของมันขึ้นจากกระผีกเล็กน้อย
อันหลุดร่วงจากขบวนแถวแห่งทิวากาล
ฤดูใบไม้ผลิพัดกลิ่นไม้กระจาย
มันมีอยู่มิใช่เพื่อเป็นผลในอนาคต
แต่เพื่อความพลิกผวนแห่งครู่ยาม
ความปราโมทย์สลัดตนหลุดจากห้วงหลับแห่งธรณี
โลดลิ่วเข้าสู่ใบพฤกษ์อสงไขย
แล้วเริงรำในอากาศเพียงชั่ววัน
วาจาบางเบาแห่งข้า
อาจจับระบำแผ่วๆ บนคลื่นแห่งเวลา
เมื่องานของข้าหนักอึ้งด้วยความสำคัญ
สูญสลายไปแล้ว
แมลงใต้ดินแห่งจิต
งอกปีกโปร่งบาง
แล้วโผผินบินลา
สู่ฟากฟ้ายามตะวันรอน
ผีเสื้อไม่นับเดือน แต่สำนึกเพียงขณะ
และก็มีเวลาพอ
ความคิดของข้า ดั่งประกายเพลิง เหินลิ่วไปบนความไม่คาดฝัน
พร้อมด้วยเสียงสรวลหนึ่งเดียว
พฤกษาจ้องเงางามแห่งตนด้วยหลงรัก
เงาซึ่งตนมิมีวันคว้าได้ไล่ทัน
ขอให้รักของข้าห้อมล้อมเธอดั่งแสงอาทิตย์
และมอบอิสรภาพอันเจิดจ้าแด่เธอ
วัน คือ ฟองหลากสี
ลอยฟ่องบนพื้นผิวรัตติกาลลึกสุดหยั่ง
บรรณาการแห่งข้า ขลาดเกินกว่าจะเรียกร้อง
ให้เธอรำลึกถึง
และเพราะเหตุนี้ เธอจึงอาจจะจดจำมันได้
ตัดชื่อข้าทิ้งเสียจากบรรณาการนั้น
หากมันเป็นภาระหนักเกิน
แต่โปรดเก็บรักษาบทเพลงของข้าไว้
......................................
หิ่งห้อย ถือกำเนิดในจีนและญี่ปุ่น
ซึ่งมีผู้มาขอให้ข้าพเจ้าจารึกข้อคิด
ให้เสมอ บนแผ่นพัดและผืนไหม
.......................................
หิ่งห้อย ตีพิมพ์ครั้งแรก
มกราคม ๒๕๑๗
ราคา ๓๒ บาท
๑๐๖ หน้า
เป็นหนังสือสะสมอีกเล่มหนึ่ง
ด้วยจิตคารวะ
Peepoonsuk
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
