สะดุ้งตื่น ขนของ ตีสองกว่า
ด้วยธารา ท่วมท้น เกินทนไหว
เร่งรีบรุด ฉุดตัว เพราะกลัวภัย
ถึงแก่ไฟ -ฟ้าฝาด พินาศพัง
โรมรันเข้า ถาโถม จู่โจมสิ้น
สายวาริน เอ่อล้น จนพ้นฝั่ง
เหมือนดั่งเช่น ลูกนก ตกจากรัง
เหลียวแต่หลัง เห็นรัง อยู่ห่างไกล
บัดนี้เหมือน เคราะห์ซ้ำ เวรกรรมซัด
ภัยพิบัติ นี้พา น้ำตาไหล
ต่อแต่นี้ ฟ้าส่อง ผ่องอำไพ
จะอาศัย ไหน?..ชายคา อยู่ราตรี
๐สายไหม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
08 มิถุนายน 2024, 11:00:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: แด่ น้ำ ที่หลั่งไหล (อ่าน 2969 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: