[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เหมือนห่วงหน้าพะวงหลังประดังเข้า
ชีวิตเศร้าไร้สุขสนุกสนาน
มัวยึดครองหมองหม่นอนธการ
เหมือนดั่งใจร้าวรานนานเกินไป

ทรมานย่อมรู้ผู้ซึมซับ
คนหยิบจับคือตนคนหม่นไหม้
คนยึดครองก็ตนหรือคนใด
สุขหรือไร..ทรมาน มันผลาญจินต์

อยู่กับเศร้าเหงาไปทำไมนะ
ควรเลิกละปละปล่อยคอยถวิล
ชีวิตนี้สั้นนักจักรวยริน
เดี๋ยวก็ดิ้นแดดับพับมลาย

เกิดเพียงหนคนเขาเฝ้าหาสุข
มุ่งหาทางปัดปลุกให้ทุกข์หาย
ไยอยากอยู่ดูยังซังกะตาย
ชีวิตวายเหลืออะไร..ใครชื่นชม ?

"บ้านริมโขง"