ขวานทองร้องทุกข์ บทที่ ๖ น้ำตาขวาน
น้ำตาฟ้าหลั่งมาไม่ขาดสาย
มีคนตายคนยากลำบากแสน
มีคนอดคนอนาถคนขาดแคลน
คนข้นแค้นขัดข้องกว่าเคยมา
หรือนภาโกรธเคืองคนเบื้องล่าง
ทำลายล้างโลกสวยด้วยมิจฉา
ทำโลกร้อนรุมเร้าเหล่าชีวา
ทำพฤกษาป่าไม้ให้วอดวาย
น้ำตาคนบนเมืองนี้มีคำถาม
คำนิยามชลประทานท่านมุ่งหมาย
คือสร้างเขื่อนเกลื่อนกินหินปูนทราย
หรือผ่อนคลายภัยพิฆาตราษฎร
ควรขุดลอกคูคลองช่องน้ำไหล
อีกอ่างใหญ่ แก้มลิง สิ่งทรงสอน
อีกพนังไม่พังง่ายไม่แคลนคลอน
เพิ่มวงจรระบายน้ำทำโดยพลัน
เมื่อพิรุณท่านพิเรนทร์มีพิรุธ
ราวประทุษให้ร้ายทำลายขวัญ
แต่มนุษย์สุดเงื่อนงำซ้ำเติมกัน
กลับลงทัณฑ์คนชั้นล่างให้วางวาย
น้ำตาขวานผ่านตากว่าน้ำฝน
หลั่งเอ่อล้นท้นใจไม่ขาดสาย
สุดระกำช้ำชอกยอกใจตาย
ด้วยแพ้พ่ายภัยตนคนกินคน
ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 08:13:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ขวานทองร้องทุกข์ (อ่าน 20851 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า