ถึงคราวสันต์ผ่าน
จะลุวารฤดูเคลื่อน
เหมันต์สิมาเยือน
นภฟ้าเปลี่ยนฤดู
น้ำลด ณ ปลายฝน
มนหม่นจะทนสู้
แม้หนาวก็ร้าว,รู้
ก็บ่พลั้งบ่แพ้กาล
แต่งได้แค่นี้นะคะ
จะลุวารฤดูเคลื่อน
เหมันต์สิมาเยือน
นภฟ้าเปลี่ยนฤดู
น้ำลด ณ ปลายฝน
มนหม่นจะทนสู้
แม้หนาวก็ร้าว,รู้
ก็บ่พลั้งบ่แพ้กาล
แต่งได้แค่นี้นะคะ

"ไม่เคยแต่งแต่ขอต่อ"
ลมหนาวถึงคราวผ่อน
ฤดูร้อนมิหย่อนยาน
แดดกล้ากว่าท้าทาน
ก็ส่องสาดปฐพี
ดินแยกแตกเป็นแท่ง
น้ำเหือดแห้งจากนที
ไฟป่าเข้าราวี
ต้นไม้ใหญ่ให้ตายยืน
ฤดูร้อนมิหย่อนยาน
แดดกล้ากว่าท้าทาน
ก็ส่องสาดปฐพี
ดินแยกแตกเป็นแท่ง
น้ำเหือดแห้งจากนที
ไฟป่าเข้าราวี
ต้นไม้ใหญ่ให้ตายยืน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า