ช่างอึดอัด ตัดบท กลอนสดติด
ยากจะคิด กลอนแกะ ก็แฉะหมด
นั่งกุมหัว ตัวงอ ท้อระทด
จะร่ายบท จำตัด จัดตลบ
เหมือนติดอ่าง ห่างบ้าน กานท์กลอนหยุด
จะยื้อยุด สุดช้ำ จำต้องจบ
เดี๋ยวจะหา ใครมาด้วย ช่วยสมทบ
แต่ขาดงบ ทำยังไง ก็ไม่ชนะ
เลยอึกอัก หักกลอน เพราะอ่อนจิต
นั่งเกาหิด จนถลอก ปอกปุปะ
แสนสับสน จนใจ ไปหละนะ
กลัวคนจะ เหม็นหน้า มารุมเตะ......ชะแว๊ป...
อาทิตย์นี้ แซมได้หยุดยาว...หยุดสามวัน จะไม่นอนหละ....เชิ๊บๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
