......ขอเช่นแสงอุ่นพราวของ...ดาวเหนือ
...นวลระเรื่อเมื่อดวงเดือน..นั้น...เลือนหาย
...กระซิบกู่มี..ผู้หนึ่ง...ซึ่งเคียงกาย
...เชื่อมด้วยสายสร้อยสัมพันธ์อัน..มั่นคง
...................
............................แม้เดือนลบกลบหายปลายฟ้าสาง
ฝากยิ้มจางสร่างรอยพลอยให้หวน
เก็บแสงจ้าแจ่มไว้ไล้โลมนวล
คู่ดาวครวญคราคร่ำร่ำราตรี
ให้ดาวศุกร์ปลุกฟ้านภาฟื้น
ให้ใจตื่นรื่นรมย์มณีศรี
ส่องสว่างกลางใจเจ้าคนดี
กระพริบถี่เป็นนัยรู้ คู่ชมดาว
แม้ราศีเดือนหม่นด้วยทนมืด
ยังฝืนฝืดผ่านหนาเมฆาขาว
คงพรายพร่างสว่างจ้าบนฟ้าพราว
ส่องแสงกร้าวถึงคู่ ได้รู้ลาง
ดาวประจำเมืองสว่าง รุ่งดีสี่
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
