ขอต้อนรับ จำปา มารำร่าย
เข้าสู่ค่ายบ้านกลอนดั่งวอนพร่ำ
คิดอย่างไรเขียนเถิดบรรเจิดนำ
เพื่อชื่นฉ่ำดวงมานในกานท์กลอน
ขอแต่เพียงจำปาอย่าลืมต้น
ดั่งบางคนหายหน้าไม่มาต้อน
จากบ้านนาใฝ่หงส์ลืมดงดอน
เจ้าลืมคอนลืมเคียวเคยเกี่ยวใคร
ย่างเดือนห้าหน้าแล้งน้ำแห้งขอด
นกปรอทจับคู่อยู่เคียงใกล้
เราสัญญารักมั่นผูกพันใจ
ว่าจะไม่ลืมกัน ในวันลา
เจ้าไปแล้วไปลับไม่กลับบ้าน
หน้าไถหว่านผ่านพ้นจนดำกล้า
มาปีนี้ฝนพรำน้ำท่วมนา
แต่น้ำตาของพี่ นี้ท่วมใจ
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
