...จากบทกลอน ตอนตอบ กรอบสิบสอง
...ความหวานนอง ท่วมท้น จนล้นเหลือ
...แอบอิจฉา คำหวาน ที่เหลือเฟือ
...มีแต่เอื้อ อาทร คนข้างเคียง
...มีแต่เรา นี่หนอ ขอคิดถึง
...สักคำหนึ่ง คงซี้ง รำพึงหา
...ฉันเสียใจ หลายครั้ง ประดังมา
...ยากจะหา ใครเล่า เฝ้าปลอบใจ
~ploy pim~






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า