เฝ้าใฝ่จะได้ควง
จะผ่านล่วงจากเพื่อนแผลง
เปลี่ยนบทงดแสดง
เพื่อนแกล้งแกล้งแสร้งค้างคา
ไม่อาจจะคาดหวัง
แต่ก็ยังปรารถนา
ถึงวันเธอรู้ว่า
แอบห่วงหากว่าเพื่อนกัน
เพราะเผลอจึงเพ้อพก
เกรงพลาดตกจากความฝัน
นั่งเศร้าเหงาบางวัน
ที่ใจหวั่นสัมพันธ์เลือน
ไม่รู้ใจ
จะผ่านล่วงจากเพื่อนแผลง
เปลี่ยนบทงดแสดง
เพื่อนแกล้งแกล้งแสร้งค้างคา
ไม่อาจจะคาดหวัง
แต่ก็ยังปรารถนา
ถึงวันเธอรู้ว่า
แอบห่วงหากว่าเพื่อนกัน
เพราะเผลอจึงเพ้อพก
เกรงพลาดตกจากความฝัน
นั่งเศร้าเหงาบางวัน
ที่ใจหวั่นสัมพันธ์เลือน
ไม่รู้ใจ
บ้างใจให้ถอยล้า
หวังเกินกว่าคำว่าเพื่อน
เฝ้าย้ำคอยพร้ำเตือน
เกรงร้างเลือนเฝื่อนสัมพันธ์
แต่ใจให้ดื้อด้าน
เกินคัดค้านจะต้านกั้น
ยอมถอยคอยหนีหัน
เกรงใจฉันมันวุ่นวาย
หวังเกินกว่าคำว่าเพื่อน
เฝ้าย้ำคอยพร้ำเตือน
เกรงร้างเลือนเฝื่อนสัมพันธ์
แต่ใจให้ดื้อด้าน
เกินคัดค้านจะต้านกั้น
ยอมถอยคอยหนีหัน
เกรงใจฉันมันวุ่นวาย
ยามเธอทำเฉยเมย
ใจนี้เอยแทบสลาย
มันเหงาเศร้าแทบตาย
น้ำตาคล้ายสายธารา
ทุกหยดที่รดถั่ง
ประเดดังใจนี้หนา
ท่วมท้นล้นวิญญา
กับคำว่า "ฉันรักเธอ"
กาแฟดำ
ต่างใจให้ตระหนัก
คือแอบรักหักใจเพ้อ
คิดเป็นเช่นเพื่อนเกลอ
ฝันละเมออยู่ภายใน
ต่างรอขอโอกาส
ด้วยสามารถที่วาดไว้
บอกฝากจากหัวใจ
คือความใน ให้รู้กัน
ยลยินจินต์ระรื่น
หลับฤๅตื่นไม่ฝืนคั่น
สุดท้ายสายสัมพันธ์
คือคงมั่นฉันและเธอ
หลับฝันวันแสนสุข
ฤทัยซุกรอพบเจอ
คืนวันอันพร่ำเพ้อ
อยู่เสมอมิรู้คลาย
วันที่นภากาศ
รุ้งพุ่งพาดวาดเป็นสาย
เพลงรักระเริงพราย
รักกำจายสู่สองใจ
กาแฟดำ
ปล. เป็นกาแฟเชื่อมไปละ อิ อิ
ฟ้าหม่นฝนสาดซัด
ลมโบกพัดจนปลิวไหว
เหน็บหนาวทุกคราวไป
ไม่เหลือใครที่ไหนมี
เปียกปอนอ่อนล้ากาย
อาจแพ้พ่ายสายฝนนี้
เดินฝ่ามานานที
เพื่อหวังมีที่ปลายทาง
กับใครให้ฝันถึง
คนหนึ่งคือถือร่มกาง
รอคอยใจบางบาง
ที่เดินทางนานแสนไกล
ร่มคันกันฝนจาง
แต่คนข้างมิจางไร้
เคียงกันฉันอุ่นใจ
มิเธอไว้ให้ยินดี
ปล. จะเชื่อมไปไหนหล่ะคะ คุณกาแฟดำ 55+
ลมโบกพัดจนปลิวไหว
เหน็บหนาวทุกคราวไป
ไม่เหลือใครที่ไหนมี
เปียกปอนอ่อนล้ากาย
อาจแพ้พ่ายสายฝนนี้
เดินฝ่ามานานที
เพื่อหวังมีที่ปลายทาง
กับใครให้ฝันถึง
คนหนึ่งคือถือร่มกาง
รอคอยใจบางบาง
ที่เดินทางนานแสนไกล
ร่มคันกันฝนจาง
แต่คนข้างมิจางไร้
เคียงกันฉันอุ่นใจ
มิเธอไว้ให้ยินดี
ปล. จะเชื่อมไปไหนหล่ะคะ คุณกาแฟดำ 55+







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า