.jpg)
......แค่..ดอกรัก.....อ้างว้าง..ค้างคาต้น
...มิชวนยล...ชวนใคร่....ใกล้สลาย
...เพียงลมพัด...ก็ปลิดปลิว..ลิ่วโรยราย
...เหลือกลิ่นปราย...จรุงพิสุทธิ์.....ณ....อุทยาน
...เมื่อดอกรัก ต้องร้าง ค้างคาต้น
เฝ้ารอคน จนรักจืด ชืดรสหวาน
เมื่อรักร่วง ปลิดลง คงถึงกาล
เพราะรักรอ เนิ่นนาน จนรักโรย...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
