...ณ มุมเหงาเรานั่ง
สดับฟังเสียงทะเล
คลื่นลมประโคมเห่
เพื่อนรินเทยกเมรัย
...เวหนกว้างจนเหงา
แนวน้ำเนาดูกว้างไกล
ดวงจินต์ถวิลใคร
อยู่หนใด..หนอใจเรา
กาแฟดำ
สดับฟังเสียงทะเล
คลื่นลมประโคมเห่
เพื่อนรินเทยกเมรัย
...เวหนกว้างจนเหงา
แนวน้ำเนาดูกว้างไกล
ดวงจินต์ถวิลใคร
อยู่หนใด..หนอใจเรา
กาแฟดำ
คลื่นเกลียวเทียวโถมพลิ้ว
ลมเฉื่อยฉิวโบกริ้วเหงา
เมฆฝนหม่นทึมเทา
ผสานเคล้าเป็นเงาราน
มากมิตรสนิทใกล้
แต่ดวงใจไร้แววหวาน
บางใครในเพรงกาล
ใฝ่เนิ่นนานจึงซานซม
ไม่รู้ใจ
ลมเฉื่อยฉิวโบกริ้วเหงา
เมฆฝนหม่นทึมเทา
ผสานเคล้าเป็นเงาราน
มากมิตรสนิทใกล้
แต่ดวงใจไร้แววหวาน
บางใครในเพรงกาล
ใฝ่เนิ่นนานจึงซานซม
ไม่รู้ใจ
เฝ้าถนอมยอมเจ็บ
สู้กลืนเก็บเหน็บขื่นขม
ฤทัยร้าวระทม
โดนรักถมทับทวี
ขัดเขินเกินจะบอก
จะเอ่ยออกอย่างไรดี
ลองจ้องมองตานี้
เปี่ยมไมตรีที่ฉายแวว
กาแฟดำ
รู้ไหมจากอกซ้าย
รักมากมายเรียงรายแถว
บ้างหม่นบ้างพราวแพรว
ยอมสิ้นแล้วแก้วกานดา
หัวใจหวิวไหวหวาด
ไร้สามารถปราถนา
เกรงเพื่อนจะเลือนลา
หากรู้ว่ารักแบบแฟน
ปภัสร์
รักมากมายเรียงรายแถว
บ้างหม่นบ้างพราวแพรว
ยอมสิ้นแล้วแก้วกานดา
หัวใจหวิวไหวหวาด
ไร้สามารถปราถนา
เกรงเพื่อนจะเลือนลา
หากรู้ว่ารักแบบแฟน
ปภัสร์
สุขใจยามใกล้ชิด
สนิทใดไหนทดแทน
จับมือเดินถือแขน
แอบเป็นแฟนในฤทัย
ยามเธอชะม้ายมอง
ฤดีต้องสะท้านไหว
อาจเพราะเราคิดไกล
เกินกว่าใจเธอให้มา
กาแฟดำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
