หอมกรุ่นกาแฟ
อวลแท้พ่อเอ๋ย
ถ้วยอุ่นคุ้นเคย
เกินเฉยห้ามใจ
ด้อมด้อมเมียงเมียง
ส่งเสียงสดใส
ทักทายบางใคร
หันหลังให้เรา
รูปร่างคุ้นคุ้น
พ่อคุณใครเล่า
นั่งเหม่อซึมเซา
รอเจ้าของร้าน
รู้สึกสงสัย
ย่องใกล้เดินผ่าน
อุ๊ยตาย...พรายม่าน
นั่งนานหรือยัง (จ๊ะ)
ไม่รู้ใจ
อวลแท้พ่อเอ๋ย
ถ้วยอุ่นคุ้นเคย
เกินเฉยห้ามใจ
ด้อมด้อมเมียงเมียง
ส่งเสียงสดใส
ทักทายบางใคร
หันหลังให้เรา
รูปร่างคุ้นคุ้น
พ่อคุณใครเล่า
นั่งเหม่อซึมเซา
รอเจ้าของร้าน
รู้สึกสงสัย
ย่องใกล้เดินผ่าน
อุ๊ยตาย...พรายม่าน
นั่งนานหรือยัง (จ๊ะ)
ไม่รู้ใจ
(น้องกาแฟดำป่วยจ้า)
ขอบคุณพี่สาว
แจ้งข่าวไข้ฝัง
กาแฟเซซัง
นอนดั่งใกล้ตาย
สามวันผ่านไป
ป่วยไข้เริ่มหาย
ฟื้นฟูแรงกาย
จึงหมายตอบกลอน
กาแฟดำ
ขอบคุณนะครับพี่วิ..กาแฟค่อยดีขึ้นแล้วล่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
